Αθώοι αλλά καταδικασμένοι
Ο κοινωνικός στιγματισμός και ο εφιάλτης της φυλακής για εγκλήματα που δεν διέπραξαν
Οι περιπτώσεις κακοδικίας έρχονται να στιγματίσουν ζωές αθώων που κατηγορούνται και φυλακίζονται άδικα. Πρόσφατη περίπτωση η ισόβια καταδίκη 54χρονου το 2015 για την δολοφονία της συντρόφου του. Στην ΕΡΤ μίλησαν άνθρωποι που καταθέτουν τις δικές τους ανάλογες εμπειρίες που γνώρισαν χωρίς να φταίνε, τον στιγματισμό και τον εφιάλτη της φυλακής.
Προσωπικές μαρτυρίες
Ο Ρομέο και ο Νίκος γνώρισαν το πιο σκληρό πρόσωπο της δικαιοσύνης, φυλακίστηκαν χωρίς να έχουν διαπράξει το έγκλημα για το οποίο κατηγορήθηκαν. Σήμερα ζουν ελεύθεροι, προσπαθώντας να γιατρέψουν τις πληγές από έναν εφιάλτη που, όπως λένε, σε καθορίζει και σε ακολουθεί.Ο Ρομέο εδώ και 1,5 μήνα βρίσκεται στην Αγγλία και προσπαθεί να χτίσει τη ζωή του από την αρχή. Το 2017 καταγγέλθηκε για λόγους εκδίκησης από την πρώην σύντροφό του για σωματεμπορία και το 2020 καταδικάστηκε σε κάθειρξη 9 ετών. Το Εφετείο τον αθώωσε ομόφωνα. Στις 2 Οκτωβρίου βγήκε από τη φυλακή, μόλις ένα μήνα πριν ολοκληρώσει την ποινή του, με ευεργετικό υπολογισμό.
«Δεν είναι μόνο ότι έχασα τρία χρόνια από τη ζωή μου, είχα κάνει οικογένεια, είχα γνωρίσει την αρραβωνιαστικιά μου, είχαμε κάνει οικογένεια και την περίοδο που με πιάσανε η κόρη μου ήταν 3,5 μηνών. Όταν γύρισα, το παιδί ήταν τεσσάρων. Έχασα το παιδί μου. Με τη σύντροφό μου χωρίσαμε. Με είχαν βάλει στο ίντερνετ, στις ειδήσεις».
3,5 χρόνια άδικα στη φυλακή και κοινωνικός στιγματισμός για ένα έγκλημα που ο 27χρονος τότε Ρομέο δεν έκανε ποτέ. «Πώς δικάζεις κάποιον χωρίς κανένα στοιχείο εναντίον του; Με βάση τι; Όχι απλά με ενδείξεις. Τι ενδείξεις; Σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα δε δικάζεσαι με ενδείξεις. Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, αν δεν έχουν απόδειξη, δε μπορούν να σε δικάσουν. Έγω έπρεπε να μαζέψω μόνος μου στοιχεία για να αποδείξω ότι είμαι αθώος. Ενώ πρέπει αυτοί να αποδείξουν ότι είμαι ένοχος», λέει χαρακτηριστικά.
